Rodanthe route 12
1 oktober 2016 - Rodanthe, Verenigde Staten
Ik ga m'n best doen om weer wat te posten, want de WiFi laat het nog al eens afweten. Dat is ook de reden dat ik geen foto's kon posten bij het verhaal.
Vanmorgen, zijn we, omdat het regende via de enige weg die hier is route, 12, richting het Zuiden gegaan. Een mooie route die eindigde bij de veerboot. Daarmee kun je weer naar het volgende eiland. Gelukkig was het zoals altijd, al weer snel droog en hebben we een kijkje genomen bij de haven van Hatteras. Op de terugweg hebben we een kijkje genomen bij de Sound (de zeearm tussen het vasteland en het eiland). Nou daar waren we binnen een paar tellen weer weg. In de korte tijd daar, zijn we helemaal lek geprikt door de muggen, die ons zelfs achtervolgden tot in de Mustang. Nou de bedbugs zijn er niets bij met hoe we gestoken zijn. We zijn maar snel door gereden in de hoop dat de muggen de wind van de cabrio niet aan konden. Vlak bij ons Motel zijn we even gestopt om bij het hotel te kijken wat de reden is waarom we hier zijn. Dit huis was het toneel, waar één van mijn favoriete films zich af heeft gespeeld. Nights at Rodanthe. Voor wie hem nog niet kent. Een mooi romantisch verhaal, waarbij je het niet droog houdt. Dan zul je denken, waarom slapen ze daar dan niet? Nou omdat het het al tot over 2 jaar volgeboekt is.
S-middags zijn we naar het strand vlak achter ons Motel gegaan. Wat een oase van rust. Hier genoten we van de oceaan de dieren om ons heen en elkaars gezelschap. S-avonds hebben we een hapje gegeten, waar de resten van de zonsondergang ons een mooi schouwspel gaf vanaf ons tafeltje. Morgen gaat de reis verder. En voor wie niet kan wachten waar heen het is....
Washington DC
Rodanthe en de hele zandbank was zeker de moeite waard om te bezoeken. Het heeft iets idyllisch. Als je er bent denk je dat je op een waddeneiland bent. Alleen rijden hier wel auto's. We hebben echter op het hele eiland maar 3 stoplichten gezien, en die waren nog bij de haven.
Sorry dat er weer geen foto's bij zitten. Die houden jullie nog te goed, als de WiFi wel weer goed is
Bye
Vanmorgen, zijn we, omdat het regende via de enige weg die hier is route, 12, richting het Zuiden gegaan. Een mooie route die eindigde bij de veerboot. Daarmee kun je weer naar het volgende eiland. Gelukkig was het zoals altijd, al weer snel droog en hebben we een kijkje genomen bij de haven van Hatteras. Op de terugweg hebben we een kijkje genomen bij de Sound (de zeearm tussen het vasteland en het eiland). Nou daar waren we binnen een paar tellen weer weg. In de korte tijd daar, zijn we helemaal lek geprikt door de muggen, die ons zelfs achtervolgden tot in de Mustang. Nou de bedbugs zijn er niets bij met hoe we gestoken zijn. We zijn maar snel door gereden in de hoop dat de muggen de wind van de cabrio niet aan konden. Vlak bij ons Motel zijn we even gestopt om bij het hotel te kijken wat de reden is waarom we hier zijn. Dit huis was het toneel, waar één van mijn favoriete films zich af heeft gespeeld. Nights at Rodanthe. Voor wie hem nog niet kent. Een mooi romantisch verhaal, waarbij je het niet droog houdt. Dan zul je denken, waarom slapen ze daar dan niet? Nou omdat het het al tot over 2 jaar volgeboekt is.
S-middags zijn we naar het strand vlak achter ons Motel gegaan. Wat een oase van rust. Hier genoten we van de oceaan de dieren om ons heen en elkaars gezelschap. S-avonds hebben we een hapje gegeten, waar de resten van de zonsondergang ons een mooi schouwspel gaf vanaf ons tafeltje. Morgen gaat de reis verder. En voor wie niet kan wachten waar heen het is....
Washington DC
Rodanthe en de hele zandbank was zeker de moeite waard om te bezoeken. Het heeft iets idyllisch. Als je er bent denk je dat je op een waddeneiland bent. Alleen rijden hier wel auto's. We hebben echter op het hele eiland maar 3 stoplichten gezien, en die waren nog bij de haven.
Sorry dat er weer geen foto's bij zitten. Die houden jullie nog te goed, als de WiFi wel weer goed is
Bye
Succes verder weer xx