New York city

Hi everbody
Waar zal ik beginnen. Zit nu in een pub onder het hotel en het is vreselijk gezellig. Made some new friends.
Vanmorgen zijn we New York binnen gereden en waren gelijk een hoop geld kwijt aan tol. De mop was is dat Hans niet eens had gezien dat we een kaartje hadden moeten trekken. Dus bereiden we ons al voor op toestanden. Dit was niet nodig. Nederlanders in een Mustang met het dak open doen wonderen. Eenmaal vlak bij New York reden we vlak langs de landingsbaan New Wark. Wat we daar zagen, was echt niet normaal. Een vliegtuig was aan het opstijgen terwijl de andere al bezig was te landen. Het ging maar net goed.
We verblijven momenteel in hotel Edison om de hoek bij Timesquare. Nadat we koffers daar gebracht hebben, was ook het afscheid van ons vriendje daar. We moesten ergens op Broadway zijn niet ver van het hotel, maar koste ons een uur om daar te komen. Geen door komen aan. En Tom Tom liet ons rondjes rijden. Met pijn in ons hart hebben we uiteindelijk afscheid genomen van de Mustang. Het was in het begin wel weer wennen in de grote stad. De rust in het Zuiden en de drukte in de stad hier is een groot contrast. Zelfs aan de geur heb ik moeten wennen. Na het afleveren van de Mustang op naar de metro. Allereerst zijn we met de boot langs Ellis Island gegaan en het Vrijheidsbeeld.
. Ellis Island met de prachtige naam van onze vriendin Ellis. Het duurde even eer de boot kwam maar hebben een paar leuke Nederlanders ontmoet. Een leuk jong stel wat op vakantie was in Canada, maar nu op bezoek bij een tante in Manhatthan voor een paar dagen.
De boottrip was leuk, maar enigzins belazerd voelden we ons wel, maar ons gezelschap maakte veel goed. Hierna zijn we naar ground Zero en Freedom Toner (one world observatory)
Ground Zero was erg indrukwekkend. De stilte daar in deze drukke stad was opmerkelijk. Met de lift zijn we in het nieuwe freedom building omhoog gegaan. Met één woord wauw. Alleen de lift was al amazing. Alsof je met een raket omhoog geschoten werd. De lift was zo gaaf. Hij leek wel van glas alsof we in de lift van Willy Wonka waren. Maar dan natuurlijk als video. Tot aan verdieping nummer 102. Boven hadden we een adembenemend uitzicht over de stad. Omdat de zon onder ging maakte dit het extra sprookjesachtig. Na een hapje eten, deze keer in een echt restaurant zonder tl verlichting, zijn we Time square opgegaan. Wat een licht daar en een indruk. Ik maakte een foto van een lichtboard en zag bij toeval Beatrix vastgelegd te hebben. Toeval bestaat niet. Wat een winkels en gezellige mensen zeg. Hans moest een zou de Levisstore daar in en liep tegen zijn spijkerjasje aan die hij 40 jaar geleden ook had. Natuurlijk kon die niet blijven liggen. Eenmaal weer bij het hotel zijn we in de pub onder het hotel belandt waar typische Amerikaanse jazz, blues achtige piano muziek uit vandaan kwam. We werden uitgenodigd door een stel uit Seatle om aan hun tafeltje te komen zitten. Wat een leuk stel, waar weer een gezellige avond mee hadden een ook veel hebben gehoord over hun manier van leven. Ja wat zal ik zeggen over m'n eerste dag. Veel indrukwekkende gebeurtenissen. Het is een stad die nooit slaapt. Alles is mogelijk. Tenminste als je een flink gevulde creditcard mee neemt. Inmiddels zijn jullie wel wakker. En ik?.... Ik ga naar bed. Ja dat is ook New York. Morgen zien we wel weer verder wat de dag ons zal brengen.
De foto's houden jullie nog te goed.
Verlang echt naar m'n bed nu. T' is half twee geweest Beetje laat dus. Zeker voor mij.