At the beach.

Vanmorgen vroeg wakker uit ons zelf. Dat was niet zo erg. Zo konden we de fantastische "sunrise" zien vanmorgen. De Zon gaat hier niet in zee onder maar juist op. Adembenemend om te zien. En dat zo vanuit je bed. Bij het ontbijt hadden we voor het eerst echte borden. Tijdens onze hele verblijf nog niet meegemaakt. Overal waar je komt krijg je disposable. Na het ontbijt lagen we al vroeg op het strand en in zee . De zee, zeg maar Atlantische Oceaan is erg warm. Zou mij niet verbazen als het rond de 30 graden is. Echt een genot om in te liggen al is de stroming erg veradelijk. De golven waren ook zeker bijna 3 meter hoog. Ik denk dat Jeremy hier graag gesurfd had. Leuk ook om te zien was het stukje strand waar mensen gewoon met de auto het strand op rijden. Mannetje aan mannetje staan ze naast elkaar inclusief koelbox en partytent.
Wat ik zelf erg bijzonder vond zijn de pelikanen vliegend boven de zee.
Smiddags rondt half vier kwam er een "thunderstorm" op zetten. Met de lifeguard bolides werd iedereen het water uit gestuurd, met de mededeling " the thunderstorm kan kill you. Al met al was de bui met 20 minuten over en scheen de zon weer.
S 'avonds na het eten opnieuw weerlichten boven zee. Hij was dus nog niet helemaal vertrokken. De temperatuur is nog hoog 's avonds. Op dit moment nog 31 graden Celsius, terwijl ik dit op een bankje aan de boulevard schrijf. Mensen zijn erg vriendelijk, groeten allemaal. Nu krijg ik een van riet zelfgemaakte roos in mijn hadden gedrukt. Gewoon uit vriendelijkheid.
Even hebben we nog getwijfeld om naar bij de "speedway" te gaan kijken. Daytonabeach heeft zijn eigen racecircuit.
Helaas vertrekken we morgenochtend weer, anders had Hans graag de wedstrijd bijgewoond die morgen gereden wordt. Vroeger, vanaf 1939 tot en met 1960, werden de races op het strand gehouden. Die herinnering is nog erg levend hier. Op veel plaketten op de "broadwalk" (boulevard) staan per jaar de raceverhalen van de strand periode geschreven.
Daytona beach is een tropische verassing.