Trondheim

Via het Nationaalpark Dovrefjel reden we verder naar Trondheim.
Duidelijk was wel dat we noordelijker en hoger kwamen omdat de temperatuur net als bij Trolstigen aanzienlijk daalden. Gelukkig schijnt de zon nog steeds, en hoefde de kap van de auto niet dicht.
In het nationaal park zagen we naast de weg waar we op reden een treinrails en verder niets. Behalve schone ongerepte natuur. Pas 20 km voor Trondheim kwamen we de eerste snelweg tegen tot nu toe.
Voor het eerst mochten we 110 ipv 80 km/u.
Ook werd de frisse schone Fjordenlucht ingeruild voor de vieze lucht die bij steden hoort helaas.
Ik kreeg gelijk heimwee. Toen we Trondheim echt binnen kwamen in het oude centrum en haven ebte het weer weg 
Ook nu weer zitten we met het hotel direct aan de Fjord.
Alhoewel er zit een treinbaan tussen.
Ook het oude Trondheim is een lief stadje. Allereerst zijn we naar de naar de "Gamle Brybro" gegaan zoals die heet en letterlijk vertaald de oude stadsbrug. Deze brug uit 1681 gaat over het rviertje Nidelva. Opvallend stonden alle huizen op palen dat ons nu pas deed realiseren dat het hier gewoon eb en vloed is. Ook hier is de stijl van de huizen een beetje zoals in Bergen.  Hout en veelkleurig. Over de brug liepen naar het oude stadsdeel Bakklande. Na wat buiten gedronken te hebben op een ponton van een stokoud cafe met de naam" Den gode Nabo" of te wel " de goede buur", zijn we op zoek gegaan naar de Nidaros kathedraal.
Daar was het een drukte van mooi aangeklede studenten. Op naar het fort Kristansten. Wow dat was een stijle klim omhoog.
Ze hadden zelfs een liftje om in de winter met je fiets omhoog te komen, Wat me inderdaad onmogelijk lijkt als er zoveel ijs ligt. Eenmaal boven was het ook hier weer een gezellige boel van jonge mensen die muziek maakten, picknickten en zelfs barbecueden in de avondzon.
En als ze klaar waren ging het barbequetje en de rommel allemaal weer mee naar huis.
Ik dacht:"Precies zo kan het ook".
Zelfs op de terrasjes brengen de meeste hun bierglas weer naar de bar. Iets verderop waren ze met frisbees naar beneden aan het gooien.
Later bij het Fort bleek dat het een soort wedstrijd moest zijn, waar een parcours mee afgelegd werd. Weer een keer iets anders dan golven.
Bij het fort werden we opnieuw getrakteerd door mooie vergezichten over de stad en het fjord. Na nog een wandelingetje door de stad zijn we een Indiaas restaurant in gegaan waar moeder in de keuken stond en drie jongens in de bediening.
De jongste was kennelijk nog in opleiding, want die keek alles wat ze oudere broer deed af. Zelfs hoe je een kaarsje aan moest steken.
Soms stonden ze met zn drieën bij één tafel twee kijken wat de ander deed. Dit was wel televisie om te zien. Het eten was trouwens fantastisch.
Na alle indrukken op naar het hotel.
Ik had de stille hoop het Noorderlicht te kunnen zien wat mogelijk is in Trondheim. Maar het is bijna volle maan, waardoor de kans erg klein is. Op het dakterras van ons hotel hebben we toch nog even genoten van de laatste oranje waas van de zonsondergang. Daarna ben  begonnen met dit verhaal, terwijl ik over de stad al een grote kerstster zag hangen, zodat ik even dacht in Bethlehem te zijn, met daarnaast een knots van een maan. Helaas lukte het niet goed daar mooie fotos van te maken. Inmiddels was ik zo moe van alles dat het me niet lukte om "het stukkie" af te maken zonder dat m'n ogen dichtvielen . Inmiddels zitten we weer in de auto met het dak open maar een trui aan. Je merkt dat je wat Noordelijker bent momenteel. We zitten hier op ruim 63 graden Noorderbreedte. De jassen zijn nog niet aangeweest en ook de korte broek is nog aan, waarvan we eigenlijk dachten dat die in de koffer zou blijven. De fjorden laten we weer achter ons en gaan verder richting het zuid oosten. Op naar Lillehammer